Mecit Ünal

İlk, orta ve liseyi İstanbul’da okudu.

1980 öncesi siyasal mücadeleler sırasında öğrenimine ara vermek zorunda kaldı. 12 Eylül 1980’den sonra tutuklandı. Yaklaşık 11 yıl tutuklu kaldı.

İlk şiir çalışmaları Sesini Sesimin Yanına Koy adlı kitapta toplandı. Zamanı Durdurabilmek/Metris’ten Röportajlar (1989) adlı kitabı yayımlandığı yıl röportaj dalında insan hakları konulu Galatasaray Kaybetti Biz Kazandık başlıklı çalışmasıyla Yunus Nadi Ödülü‘ne değer görüldü.

Bu yıllarda Lali Berte’ye Mektuplar başlıklı düzyazıları önce Sokak daha sonra Demokrat dergilerinde yayımlanmaya başladı. 1991’de serbest kaldı. Lali Berte’ye Mektuplar‘ı kitap olarak yayımladı (1992).

Demokrat, Yeni Ülke, Özgür Gündem, Roj, Aydınlık dergi ve gazetelerinde muhabir, düzeltmen, yazar ve editör olarak çalıştı (1992-1996). Aylık Eski Papirüs edebiyat dergisini yönetti (1999-2001).

Bu yıllarda Aydınlık dergisinin kültür-sanat sayfaları ile Ulusal Kanal’da kültür-sanat programları ve belgeseller hazırladı.

Yazı ve şiirleri Damar, Yeni Papirüs, Berfin-Bahar, Bilim ve Ütopya, Zonkişot gibi dergilerde yayımlandı. Toplum, kültür, sanat ve edebiyat konulu yazıları 2005 yılından 2019 yılına dek İnsan Yaşadığı Yere Benzer ve Gülden Terazi başlığıyla Aydınlık gazetesi ve Aydınlık Kitap’ta yayımlandı. Yazı ve şiirleri halen Üvercinka dergisinde, Ne Füsûn Ettin Ruhuma Böyle başlıklı Kazdağı’ndan Mektuplar’ı ise Yeni Gelen dergisinde yayımlanıyor.

Halk müziği alanında araştırma, icra ve beste çalışmaları yürüten Mecit Ünal’ın bazı besteleri Grup Yorum ve Ferhat Tunç tarafından yorumlandı. “Üç Kuşak”adlı müzik grubuyla yaptığı kayıtlar ise YouTube’den izlenebilir.

Kitapları:
Sesini Sesimin Yanına Koy/Şiir (Bibliotek, 1988),
Zamanı Durdurabilmek/Metris’ten Röportajlar (Belge Yayınları, 1989).
Requiem/Zamandışı-Sessizlik Saati/Şiir (Belge Yayınları, 1991).
Lali Berte’ye Mektuplar (Alan yayıncılık, 1992, Alakarga, 2014 -2. Baskı.)
İnsan Yaşadığı Yere Benzer/Padalya (Kaynak Yayınları, 2013).